Akilles Järvinen


Akilles Eero Johannes Järvinen (ur. 19 września 1905 w Jyväskylä, zm. 7 marca 1943 w Tampere) – fiński lekkoatleta, dwukrotny medalista olimpijski.

Järvinen pochodził z usportowionej rodziny. Jego ojciec Verner był dyskobolem, medalistą olimpijskim z Londynu (1908), a bracia także byli olimpijczykami: Matti był mistrzem olimpijskim w rzucie oszczepem, a Kalle był kulomiotem.

Akilles Järvinen był wszechstronnym lekkoatletą, który największe sukcesy odniósł w dziesięcioboju. Na igrzyskach olimpijskich w 1928 w Amsterdamie zdobył w tej konkurencji srebrny medal, przegrywając jedyne ze swym rodakiem Paavo Yrjölą. Powtórzył ten sukces na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles, tym razem ulegając Amerykaninowi Jamesowi Bauschowi. Według obecnej punktacji w obu przypadkach Järvinen byłby zwycięzcą[1].

20 lipca 1930 Järvinen ustanowił rekord świata w dziesięcioboju wynikiem 8255,474 punktów (według obecnej punktacji byłoby to 6087 pkt). Przetrwał on do igrzysk w Los Angeles, kiedy to zarówno Bausch, jak i Järvinen uzyskali lepsze wyniki.

Na mistrzostwach Europy w 1934 w Turynie wystąpił w biegu na 400 metrów przez płotki, w którym zdobył srebrny medal (za Niemcem Hansem Scheele). Na igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie nie ukończył dziesięcioboju.

Akilles Järvinen zginął 7 marca 1943 w wypadku podczas treningowego lotu samolotu VL Pyry.

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. David Wallechinsky, Jaime Loucky: The Complete Book of the Olympics. Londyn: Aurum Press Ltd, 2008, s. 263. ISBN 978-1-84513-330-6.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie artykułu: "Akilles_Järvinen" pochodzącego z Wikipedii
Oryginał | Edytuj | Historia i autorzy | GNU FDL