Janisław Sipiński (ur. 3 czerwca 1913 w Poznaniu, zm. 26 listopada 1994 w Ostrowcu Świętokrzyskim) – polski bokser.
Syn stolarza Franciszka (1884–1964) i Agnieszki z domu Hoffman (1884–1941).
Walczył w wagach lekkiej i półśredniej. Był zawodnikiem Warty Poznań w latach 1929–1937, z którą sześciokrotnie zdobył drużynowe mistrzostwo Polski w latach 1932–1937. Pięć razy zdobywał mistrzostwo Polski: w wadze lekkiej w 1932, 1934 i 1935 oraz w wadze półśredniej w 1936 i 1937. W 1933 był brązowym medalistą w wadze lekkiej. Dwukrotnie startował w mistrzostwach Europy. W Budapeszcie 1934 odpadł w ćwierćfinale wagi lekkiej, a w Mediolanie 1937 osiągnął to samo w kategorii półśredniej. Jedenaście razy wystąpił w reprezentacji Polski (3 zwycięstwa, 3 remisy i 5 porażek).
W swojej karierze stoczył 176 walk, 132 wygrał, 24 zremisował i 20 przegrał.
Po zakończeniu kariery został trenerem pięściarzy KSZO Ostrowiec Świętokrzyski.
Był spokrewniony z Alfredem Józefem Sipińskim – malarzem i aktorem oraz Urszulą Sipińską – piosenkarką.
- Piotr Osmólski: Leksykon boksu. Warszawa: Sport i Turystyka, 1989. ISBN 83-217-2680-1. ISBN 978-83-217-2680-9. (pol.).
Oryginał | Edytuj | Historia i autorzy |
