Język haseł przedmiotowych KABA (Katalogów Automatycznych Bibliotek Akademickich) – język informacyjno-wyszukiwawczy prezentowany w formie kartoteki wzorcowej, używany w polskich bibliotekach.
KABA jest językiem, obejmującym zbiór haseł przedmiotowych oraz reguły ich tworzenia, w tym budowy kategorii i podkategorii (wtedy określa się reguły podrzędności i nadrzędności). Ten język katalogów bibliotecznych jest spójny z językiem Biblioteki Kongresu i innymi czołowymi bibliotekami na świecie. Hasłami przedmiotowymi mogą być np. nazwy pospolite (Fizyka ciała stałego, Geologia, Węgiel brunatny); nazwy geograficzne (Polska, Wisła (rzeka), Azja); nazwy ciał zbiorowych (organizacji, instytucji, szkół, urzędów); nazwy osobowe (Staszic Stanisław, Einstein Albert); nazwy imprez (konferencji, sympozjów, targów, wystaw). Jego zaletą jest szybkie przyporządkowanie danej pozycji bibliotecznej (książki, płyty CD itp.) do danej kategorii. Problemem natomiast zbytnie uszczegółowienie kategorii.
- Bojar, Bożenna (2002), Słownik encyklopedyczny informacji, języków i systemów informacyjno-wyszukiwawczych. Warszawa: Wydawnictwo SBP.
- Głowacka, Teresa (2000), Założenia ogólne języka haseł przedmiotowych KABA. W: Język haseł przedmiotowych KABA. Zasady tworzenia słownictwa. Praca zbiorowa pod red. Teresy Głowackiej. Warszawa: Wydawnictwo SBP, s. 9.
- Sawicka, Urszula (1998), Język KABA i jego użytkownicy. W: Język haseł przedmiotowych KABA. Stan obecny i perspektywy rozwoju. Materiały konferencyjne pod red. Marii Burchardt i Marii Lenartowicz. Warszawa: Wydawnictwo SBP, s. 11-15.
- Stanis, Anna (1998), Język haseł przedmiotowych KABA prezentowany w formie kartoteki haseł wzorcowych. W: Język haseł przedmiotowych KABA. Stan obecny i perspektywy rozwoju. Materiały konferencyjne pod red. Marii Burchardt i Marii Lenartowicz. Warszawa: Wydawnictwo SBP, s. 16-26.
- Ścibor, Eugeniusz (1999), Wybrane zagadnienia teorii języków informacyjnych. Olsztyn: Wyższa Szkoła Pedagogiczna.
