Czytelnicy muszą mieć możliwość potwierdzenia informacji przedstawionych w artykułach. Artykuły Wikipedii powinny więc być weryfikowalne (w skrócie: WER), co oznacza, że informacje wprowadzane do Wikipedii powinny mieć wskazane wiarygodne źródła, z których pochodzą. Ta zasada Wikipedii wynika z filaru „Wikipedia to neutralny punkt widzenia”. Źródła należy podać w postaci przypisów lub notatki bibliograficznej. Źródła należy podać w szczególności w przypadku cytatów, informacji kontrowersyjnych i informacji o wyjątkowości.
Odpowiedzialność za podawanie źródeł
Obowiązek wykazania weryfikowalności informacji spoczywa na użytkowniku, który ją dodaje. Obowiązek jest wypełniony poprzez wskazanie w treści artykułu rzetelnego źródła, które zawiera informację dodaną do artykułu[a]. Dane bibliograficzne powinny być możliwie najdokładniejsze (w tym celu należy podawać numer strony lub nazwę rozdziału).
Każda informacja usunięta jako dodana bez źródła nie może być przywracana bez podania źródła[b]. To, czy i jak szybko powinna zostać usunięta, zależy od jej treści i stanu artykułu. Etapem pośrednim może być oznaczenie nieweryfikowalnych informacji szablonem {{fakt}}. Usuwając informację, można zastrzec, że nosi ona znamiona twórczości własnej[c]. Jeżeli jednak informacja może być weryfikowalna, można rozważyć odszukanie odpowiednich źródeł przed usunięciem lub oznaczeniem do dopracowania.
Źródła
Opublikowane
Źródła muszą być udostępnione publicznie, w formie drukowanej lub elektronicznej. Nie można zamieszczać informacji nieopublikowanych (np. pochodzących z przekazu ustnego czy prywatnych dokumentów), ponieważ nie ma możliwości sprawdzania źródeł takich informacji ani publicznego dokumentowania takiego postępowania. Należy unikać źródeł, do których nie można odwołać się w sposób jednoznaczny (np. audycje telewizyjne czy radiowe).
Jako źródeł informacji nie należy podawać innych artykułów Wikipedii (polskojęzycznej ani obcojęzycznych). Obcojęzyczne artykuły Wikipedii można tłumaczyć tylko w przypadku, gdy zawarte w nich informacje posiadają wskazane wiarygodne źródła. Wskazane jest skonfrontowanie tłumaczonych informacji z podanymi źródłami[1].
Akty prawne
Akty prawne nie są źródłami dla ich samodzielnej interpretacji, uogólniania, porównywania itp. przez autorów Wikipedii, natomiast są źródłami (pierwotnymi, do tego w przypadku ustaw i rozporządzeń nie są objęte prawami autorskimi) dla bezpośredniego odzwierciedlenia treści aktu prawnego czy podania definicji lub wyliczeń[2].
Rzetelne
Należy przytaczać źródła niezależne, o uznanej reputacji, gwarantujące dokładne sprawdzanie opisanych w nich faktów. Im dokładniej sprawdzono fakty, tym źródło jest bardziej wiarygodne. W tematach naukowych zalecanymi źródłami są publikacje, które przeszły proces recenzowania. Źródła powinny być też odpowiednie do wynikających z nich wniosków; zaskakujące wnioski powinny być oparte na szczególnie dobrych źródłach. Wiarygodność pełni szczególną rolę w tematyce medycznej.
Za najbardziej rzetelne uznaje się recenzowane publikacje naukowe. Z ostrożnością należy używać wydawnictw popularnych i pozbawionych aparatu naukowego (przypisów i bibliografii). Należy unikać powoływania się na podręczniki szkolne. Korzystając z informacji umieszczanych w Internecie, należy ograniczać się w miarę możliwości do stron publikowanych przez instytucje naukowe, państwowe i innych budzących zaufanie. W roli źródeł nie powinno się wykorzystywać stron anonimowych, osób prywatnych i innych materiałów opublikowanych przez samego autora (z wyjątkiem ew. takich publikacji uznanych ekspertów w danym zakresie); zwłaszcza w przypadku tekstów specjalistycznych nie powinno się edytować na podstawie doniesień mediów masowych, blogów, forów internetowych, stron typu wiki itp.
Aktualne
Preferować należy możliwie najbardziej aktualne źródła. Należy zwracać uwagę, w jakim miejscu i czasie wydane są publikacje źródłowe, bowiem ich treść może prezentować nieaktualny stan wiedzy lub (jeśli zostały opublikowane w okresie kontroli mediów) może być zmanipulowana i ocenzurowana.
Problemy związane ze źródłami
Trudno dostępne
Niektóre wiarygodne źródła nie są łatwo dostępne – na przykład dostęp do nich jest płatny lub możliwy jedynie w bibliotece (w przypadku źródeł wyłącznie drukowanych). Takie źródła nie powinny być odrzucane jedynie ze względu na problem z dostępnością.
Inne niż polskojęzyczne
Gdy istnieją porównywalnej jakości źródła w wielu językach, to preferowane są te, których dostępność nie jest ograniczona ze względu na język, miejsce albo zasięg publikacji. Jeżeli wśród tych źródeł jest źródło w języku polskim, to ono powinno być wykorzystane w pierwszym rzędzie. Jeżeli źródła w języku polskim są wtórne, to należy podać, o ile jest to możliwe, także oryginalną pracę obcojęzyczną, na której bazowały polskie źródła lub która jako pierwsza podała daną informację.
W przypadku informacji bazujących na obcojęzycznych pracach naukowych zaleca się oparcie na samych pracach, a nie tylko na omówieniach wyników tych prac w polskich źródłach (zwłaszcza mass mediach). Wyjątkiem są wydane w języku polskim tłumaczenia tych prac oraz syntezy i omówienia wyników obcojęzycznych prac dokonane przez specjalistów z danej dziedziny i zamieszczone w polskich pismach naukowych lub prestiżowych popularnonaukowych.
Nierzetelne
Źródła, które mają złą reputację dotyczącą stosowanych w nich procedur sprawdzania faktów, te, które takich procedur nie mają, oraz te, w przypadku których dochodzi do konfliktu interesów, mogą być co najwyżej wykorzystane w artykułach o nich samych. Aby zaznaczyć nierzetelne źródła informacji, należy w odpowiednim miejscu wstawić {{dopracować}} z parametrem „nierzetelne”. Zobacz też szablon {{niewiarygodne źródło}}.
Publikowane przez samego siebie
Publikacje wydane przez samego autora (samopublikowane) mogą być stosowane jako źródła w artykułach o nim samym, lecz jako na ogół niewiarygodne nie mogą być wykorzystywane w innych artykułach.
Wyjątek stanowią publikacje znanych autorów, którzy zawarli przeglądy swoich dokonań, które wcześniej zostały opublikowane w niezależnych, wiarygodnych wydawnictwach. Należy jednak do takich źródeł podchodzić z ostrożnością. Takie informacje mogą też zostać powtórzone w innym, niezależnym miejscu.
Inne zagadnienia
Weryfikowalność nie jest gwarancją
To, że dana informacja jest weryfikowalna, nie gwarantuje, że powinna znaleźć się w Wikipedii. Zobacz, czym Wikipedia nie jest. Ustalenie, które informacje są istotne dla artykułu, a które mogą być pominięte, powinno odbywać się na zasadzie konsensusu.
Wyjątkowe informacje wymagają wyjątkowych źródeł
Informacje o wyjątkowości (o tym, że coś lub ktoś jest najlepszy, pierwszy lub jedyny w swoim rodzaju) wymagają kilku wiarygodnych źródeł. Dotyczy to w szczególności:
- zaskakujących lub ważnych informacji, które nie pojawiają się w wielu popularnych źródłach
- budzących wątpliwości informacji pojawiających się wyłącznie w źródłach pierwotnych, samodzielnie publikowanych lub wykorzystywanych z konfliktem interesów
- informacji publikowanej przez osobę występującą w nietypowy dla niej sposób, przykładowo atakującą stanowisko, którego poprzednio broniła
- informacji niezgodnych z ogólnie przyjętym stanem rzeczy (w szczególności dotyczy nauki).
Przykłady
- 1. Przykład poprawnego umieszczenia przypisów w tekście.
Fragment tekstu w danym kolorze jest uźródłowiony przypisem wyróżnionym podobnym kolorem. Cała treść jest uźródłowiona.
Tekst (częściowo zmodyfikowany) pochodzi z hasła chloroform.
Chloroform
Częściowe chlorowanie metanu jest procesem nieselektywnym, który prowadzi do powstania mieszaniny mono-, di-, tri- i tetrachlorowanych pochodnych. Z mieszaniny tej za pomocą destylacji frakcyjnej można uzyskać poszczególne produkty (w tym chloroform) o czystości wystarczającej do zastosowań przemysłowych[1].
Chloroform jest ciężką, lotną, niepalną cieczą. Jest mało reaktywny. W zetknięciu z ogniem pary chloroformu ulegają rozkładowi, z wytworzeniem chloru, chlorowodoru i fosgenu. Podobny powolny rozkład zachodzi również pod wpływem światła, w wyniku czego chloroform często jest zanieczyszczony ww. substancjami[2].
Czysty chloroform uzyskuje się w wyniku chlorowania etanolu lub acetonu. Głównie jako rozpuszczalnik np. przy syntezie białek, analizach środowiskowych, analizach pestycydów, chromatografii. W syntezie organicznej używany także jako źródło rodników[1].
Chloroform o wysokiej czystości chemicznej (Chloroformium anaestheticus, syn. Chloroformium pro narcosi) od 1847 roku był stosowany (obok eteru dietylowego oraz podtlenku azotu) do głębokiej narkozy[3]. W praktyce anestezjologicznej stosowano „chloroformowanie” 1% stężeniem w powietrzu wdychanym. Rozpiętość między dawką znieczulającą a toksyczną jest niewielka, bowiem już stężenia 1,3–1,5% powodują porażenie ośrodka oddechowego. Narkoza chloroformowa przebiegała podobnie do narkozy eterowej, z pewnymi różnicami (zasypianie jest spokojniejsze i szybsze niż przy użyciu eteru, natomiast wybudzanie późniejsze)[4]. Zastosowanie narkozy chloroformem stopniowo ograniczano od okresu międzywojennego, na rzecz bezpieczniejszych i mniej toksycznych anestetyków[3]. Chloroform wykazuje dużą toksyczność dla[2]:
- narządów miąższowych (nerek, wątroby)
- mięśnia sercowego.
W latach 60. w Polsce był stosowany do narkozy już bardzo rzadko – tylko w pewnych, szczególnych przypadkach[1], natomiast w połowie lat 70. jego stosowanie w anestezjologii zostało zaniechane całkowicie[2].
- 2. Przykład niepoprawnego umieszczenia przypisu [1] w pierwszym akapicie.
Przy takim umieszczeniu przypisu [1] jedynie pierwsze zdanie jest uźródłowione, a dalsza część akapitu (w kolorze czarnym) pozostaje bez źródła:
Chloroform
Częściowe chlorowanie metanu jest procesem nieselektywnym, który prowadzi do powstania mieszaniny mono-, di-, tri- i tetrachlorowanych pochodnych[1]. Z mieszaniny tej za pomocą destylacji frakcyjnej można uzyskać poszczególne produkty (w tym chloroform) o czystości wystarczającej do zastosowań przemysłowych.
Zobacz też
Oryginał | Edytuj | Historia i autorzy |
