Aleksy Wacław Zimowski[1] (ur. 17 lipca 1884 w Rudzie Pabianickiej[2][3], zm. 1 maja[3] 1955[4][3]) – polski nauczyciel, matematyk, założyciel szkoły.
W wieku 22 lat podjął pracę jako nauczyciel w progimnazjum Radwańskiego. Aleksy Zimowski założył swoją szkołę w 1907 roku. Początkowo były to tylko klasy przedwstępne. Szkoła miała charakter polski i katolicki, uczyli się tu tylko chłopcy. Teoretycznie przyjmowano do niej wyłącznie katolików, ale wśród uczniów byli też wyznawcy innych religii chrześcijańskich (ewangelicy i prawosławni). W następnym roku szkolnym 1916/1917 szkoła Zimowskiego była już ośmioklasowym gimnazjum filologicznym męskim. Z każdym rokiem przybywało uczniów. Mieściła się wówczas w budynku przy ul. Gubernatorskiej 3 (obecnie ul. E. Abramowskiego 3). W tym, jak się okazało ciasnym obiekcie dla 250 osób powstał chór szkolny, kółko teatralne i muzyczne. Ważnym momentem w historii placówki jest rok 1919. Szkoła Zimowskiego otrzymała wtedy od Ministerstwa Religii i Oświecenia Publicznego w Warszawie koncesję na nauczanie w gimnazjum filologicznym. W 1922 roku Aleksy Zimowski zakupił od Zjednoczonych Zakładów K. Scheiblera i L. Grohmana budynek przy ulicy Bocznej 5 (obecnie ul. Sienkiewicza 112). Utworzył w nim ośmioklasowe Gimnazjum Filologiczne, przekształcone w następnych latach w Prywatne Gimnazjum i Liceum Męskie. W dniu 10 sierpnia 1922 roku szkoła zostaje przeniesiona do nowego lokum. Była to już czwarta lokalizacja tej placówki oświatowej. W tym okresie naukę pobierało ponad 400 uczniów. Aleksy Zimowski stał się twórcą jednej z najlepszych szkół średnich w Łodzi. Po przeprowadzonej w 1932 roku reformie szkolnictwa funkcjonowały tutaj: 6-klasowa Szkoła Powszechna nr 75 A. Zimowskiego, 4-klasowe Gimnazjum i 2-letnie Liceum nr 199 A. Zimowskiego w Łodzi. Szkoła otrzymała pełne prawa szkół państwowych
Dwa miesiące po wybuchu wojny, 1 listopada 1939 roku Niemcy zamknęli szkołę. Aleksy Zimowski zmuszony został do opuszczenia swojego mieszkania, które zajął dyrektor urządzonej tu szkoły niemieckiej. Okupant zniszczył księgozbiór i wszelkie polskie emblematy.
Po wyzwoleniu Aleksy Zimowski wrócił do Łodzi 21 stycznia 1945 roku z zamiarem kontynuowania swojej pracy. Po miesiącu szkoła została przejęta przez państwo i przekształcona w XVI Gimnazjum i Liceum im. Jana Kochanowskiego.
W 2004 nakładem Wydawnictwa „Papier” Wojciecha Grochowalskiego ukazała się monografia szkoły, autorstwa Stanisława Zimowskiego – syna założyciela szkoły, „Prywatne Gimnazjum i Liceum Męskie Aleksego Zimowskiego w Łodzi”.
Był synem Stanisława Szletyńskiego i Marianny z domu Salskiej[2][5]
Jego żoną była Helena z domu Szletyńska, córka Mikołaja Szletyńśkiego i Eugenii z domu Daszewskiej[5].
Pochowany w części rzymskokatolickiej Starego Cmentarza w Łodzi[4].
- Złoty Krzyż Zasługi (1938)[6]
https://lodz.wyborcza.pl/lodz/7,35135,2469157.html
https://bc.radom.pl/Content/26918/Przegl%C4%85d%20Pedagogiczny%201932%20nr9-10.pdf
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/zespol/-/zespol/72282
https://bi.gazeta.pl/im/1/4636/m4636451.pdf
- ↑ {{{tytuł}}} [online] .tytuł{{Cytuj}} Nieprawidłowe/puste pola: "tytuł". ISBN w tytule
- ↑ a b Genealodzy PLG.P. Genealogia Genealodzy PLG.P., Metryki - Skanoteka - Baza skanów akt metrykalnych [online], metryki.genealodzy.pl [dostęp 2023-11-18] .
- ↑ a b c Aleksy Wacław Zimowski, [w:] MarcinM. Szczęsny MarcinM., Szczęsny Web Site, www.myheritage.pl [dostęp 2024-08-23] .
- ↑ a b Aleksy Zimowski 1884 - 1955 w BillionGraves GPS Headstones | BillionGraves [online], billiongraves.com [dostęp 2023-11-18] .
- ↑ a b Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego [online], geneteka.genealodzy.pl [dostęp 2023-11-18] .
- ↑ Wczorajszy obchód 3-majowy w Łodzi wypadł wyjątkowo uroczyście i okazale, „Głos Poranny” (121), bc.wbp.lodz.pl, 4 maja 1938 [dostęp 2024-08-23] .
Oryginał | Edytuj | Historia i autorzy |
