Wzrok


Wzrok, zmysł wzroku – zdolność do odbierania bodźców wywołanych przez pewien zakres promieniowania elektromagnetycznego (u człowieka ta część widma nazywa się światłem widzialnym) ze środowiska[1] oraz ogół czynności związanych z analizą tych bodźców, czyli widzeniem. Jest najważniejszym zmysłem człowieka, dostarczającym większość informacji z otoczenia.

Ewolucja narządu wzroku

[edytuj | edytuj kod]
Główne etapy ewolucji oka(inne języki) kręgowców

Reakcje na światło (zob. fototaksja) są obserwowane w przypadku organizmów jednokomórkowych, co jest związane z obecnością plamek ocznych. Uważa się, że ich skupiska (zob. przyoczka) występowały powszechnie wśród organizmów wielokomórkowych w okresie poprzedzającym kambr; współcześnie z tego sposobu wykrywania światła i jego kierunku korzystają np. meduzy i płazińce. Pierwszymi organizmami, dysponującymi okiem jako narządem wzroku, były prawdopodobnie trylobity z wczesnego kambru. Miały one oczy złożone, umożliwiające powstawanie obrazu mozaikowego. Dalsza ewolucja oka doprowadziła do powstania różnych jego rodzajów, spełniających swoje funkcje w zróżnicowanych warunkach życia gatunków[2][3][4][5].

Funkcje

[edytuj | edytuj kod]

Na widzenie składa się:

  • rozróżnianie światła od ciemności – do realizacji tej funkcji wystarczy pojedynczy fotoreceptor. Jeśli receptorów jest więcej można mówić o powierzchni wzrokowej[6]
  • ocena kierunku padania światła – ta funkcja realizowana jest w najprostszym przypadku przez oczy kubkowe lub oczy pęcherzykowe
  • rozpoznawanie kształtów – możliwe za sprawą pręcików
  • rozróżnianie barw – za sprawą czopków. Liczba rozpoznawanych barw zależy od liczby rodzajów tych receptorów. U człowieka zwykle występują trzy, lecz w wyniku zaburzeń może ich być mniej (ślepota barw) bądź więcej (u kobiety opisano występowanie czterech rodzajów czopków.)[7][8]
  • ocenianie odległości położenia obiektów od oka – widzenie stereoskopowe
  • rozpoznawanie polaryzacji liniowej światła – rozwinięte u niektórych zwierząt, ludzkie oko może ją rozpoznać dzięki zjawisku figury Haidingera

Działanie

[edytuj | edytuj kod]

Widzenie umożliwiają fotoreceptory zlokalizowane w wyspecjalizowanych narządach (oko). Towarzyszą im dodatkowe struktury usprawniające percepcję i chroniące właściwy narząd wzroku (aparat ochronny: brwi, powieki, rzęsy i narząd łzowy). Następnie bodziec jest przekazywany do dalszych obszarów układu nerwowego, gdzie jest analizowany. U organizmów wyższych mówi się o drodze wzrokowej przekazującej informacje do kory wzrokowej. Obraz na siatkówkę oka pada do góry nogami i dopiero w mózgu następuje jego odwrócenie.

Tak naprawdę nie widzimy w czasie rzeczywistym, tylko z lekkim opóźnieniem, co skutkuje tzw. bezwładnością wzroku. Dzięki temu mamy wrażenie ciągłości ruchu wielu nieruchomych obrazów (np. filmowych).

Oko jest stale nawilżane i oczyszczane podczas mrugania. Noworodki mrugają 1-4 razy na minutę. Liczba ta zwiększa się około 6. miesiąca życia, a ok. 15 roku życia osiąga ostatecznie poziom 15-20 razy na minutę (choć ta częstotliwość zależy też od warunków)[9].

Przykładowa tablica Snellena służąca do badania ostrości wzroku
Jedna z częstych wad wzroku - zaćma - na oku człowieka
Symulacja obrazu widzianego przez osobę z jaskrą

Wady wzroku

[edytuj | edytuj kod]

Wzrok u zwierząt

[edytuj | edytuj kod]
 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Niektóre zwierzęta mają zdolność widzenia takiego spektrum fali elektromagnetycznej, które nie jest widoczne dla człowieka. Obecność Cyp27c1 (enzymu z grupy cytochromu P450), który wzmacnia zdolność widzenia światła podczerwonego, potwierdzono u niektórych ryb i płazów[10][11].


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wzrok, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-23] .
  2. Jak wyewoluowały oczy? Początki widzenia światła, [w:] GrahamG. Lawton GrahamG., Początki (prawie) wszystkiego, Kraków: New Scientist; Insignis Media, 2018, s. 94–97, ISBN 978-83-66071-44-5 .
  3. Ronald S.R.S. Fishman Ronald S.R.S., Evolution and the Eye: The Darwin Bicentennial and the Sesquicentennial of the Origin of Species, „Archives of Ophthalmology”, 126 (11), 2008, s. 1586, DOI10.1001/archopht.126.11.1586, PMID19001229 [dostęp 2022-07-14]  (ang.).
  4. ShihoS. Hayakawa ShihoS. i inni, Function and Evolutionary Origin of Unicellular Camera-Type Eye Structure, „PLOS One”, 10 (3), 2015, e0118415, DOI10.1371/journal.pone.0118415, PMID25734540, PMCIDPMC4348419 [dostęp 2022-07-14]  (ang.).
  5. LibingL. Shen LibingL. i inni, The Evolutionary Relationship between Microbial Rhodopsins and Metazoan Rhodopsins, „The Scientific World Journal”, 2013, 2013, s. 1–10, DOI10.1155/2013/435651, PMID23476135, PMCIDPMC3583139 [dostęp 2022-07-14]  (ang.).
  6. Biologia. Podręcznik do liceum ogólnokształcącego. Kształcenie w zakresie rozszerzony część 1 tom 2. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2003, s. 62. ISBN 83-02-08516-2.
  7. Kolorowe szare komórki (Focus). focus.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-18)]..
  8. Wioletta Waleszczyk. Czy kobiety lepiej widzą kolory niż mężczyźni?. „Świat Nauki”. 10 (230), s. 96, październik 2010. ISSN 0867-6380. 
  9. Od czego zależy częstotliwość mrugania? [online], 30 października 2017 .
  10. Jennifer M.J.M. Enright Jennifer M.J.M. i inni, Cyp27c1 Red-Shifts the Spectral Sensitivity of Photoreceptors by Converting Vitamin A1 into A2, „Current Biology”, 25 (23), 2015, s. 3048–3057, DOI10.1016/j.cub.2015.10.018, PMID26549260, PMCIDPMC4910640 [dostęp 2022-07-14]  (ang.).
  11. JohnJ. Virata JohnJ., Amphibians Can See Infrared Light - Reptiles Magazine, „Reptiles Magazine”, 6 listopada 2015 [zarchiwizowane z adresu 2022-04-21] .

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie artykułu: "Wzrok" pochodzącego z Wikipedii
Oryginał | Edytuj | Historia i autorzy | GNU FDL