prof. Andrzej Sczeklik uhonorowany doktoratem honoris causa UJ
Senat Uniwersytetu Jagiellońskiego postanowił przyznać prof. Andrzejowi Szczeklikowi doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiemu.
Doktorat honoris causa przyznano w szczególności za:
- opracowanie teorii powstania i rozwoju tzw. astmy
aspirynowej; - opracowanie nowego modelu i metody badania trombinogenezy
we krwi i wykazanie przy jej użyciu swoistych zaburzeń krzepnięcia krwi
w chorobach z kręgu miażdżycy tętnic; - pierwsze podanie prostacykliny człowiekowi, opisanie jej
działania na ustrój ludzki i wprowadzenie jej do terapii; - odkrycie polimorfizmu genetycznego syntazy LTC4 –
kluczowego enzymu w biosyntezie leukocytów; - wykrycie wspólnych zaburzeń metabolicznych kwasu
arachidonowego w astmie i pokrzywce z nadwrażliwością na aspirynę; - opis naturalnego przebiegu, sposobów rozpoznawania i
leczenia astmy aspirynowej.
Andrzej Szczeklik,
Kierownik II Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych UJ otrzymuje 21 VI
doktorat honoris causa Akademii Medycznej w Warszawie. Urodzony w
Krakowie 29 lipca 1938 roku, tutaj ukończył Średnią Szkołę Muzyczną i
wydział lekarski AM. Kształcenie podyplomowe kontynuował w
Uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych i w Szwecji. Doktoryzował się i
habilitował we Wrocławiu. Od stycznia 1972 objął kierownictwo Kliniki
AM w Krakowie. W latach 1990-93 rektor Akademii Medycznej w Krakowie,
doprowadził do powrotu wydziałów medycznych do Uniwersytetu
Jagiellońskiego. Jego zainteresowania badawcze skupiają się wokół
chorób serca i płuc. W 1975 roku przedstawił teorię rozwoju częstej
postaci astmy, tzw. aspirynowej, która została udowodniona w następnych
latach i powszechnie przyjęta. W 1976 r. wstrzyknął po raz pierwszy na
świecie prostacyklinę sobie i swoim kolegom, opisał jej działanie na
ustrój ludzki i wprowadził do leczenia chorób tętnic. W roku 1997
uzyskał I nagrodę czasopisma Lancet za odkrycie podłoża genetycznego
astmy oskrzelowej, w 1998 – Royal College of Physicians w Londynie
przyznało mu członkostwo honorowe za odkrycie zaburzeń krzepnięcia krwi
w chorobach serca. W tym samym roku uzyskał główną nagrodę Fundacji na
Rzecz Nauki Polskiej i został wybrany – wraz z X Józefem Tischnerem –
Krakowianinem Roku. W 2001 roku wyróżniony I nagrodą Amerykańskiej
Akademii Alergii Astmy i Immunologii. W 1991 r. wygrał duży konkurs
międzynarodowy na badania naukowe, ogłoszony przez Komisję Nauk
Wspólnoty Europejskiej, a za uzyskane środki, wsparte następnie hojnie
przez Rząd Flandrii i Rząd Polski – wyremontował od podstaw budynek
szpitalny który zajmuje II Katedra Chorób Wewnętrznych i zbudował nowe,
5-piętrowe skrzydło kliniczne, nowe laboratoria badawcze i zaplecze
dydaktyczne – stwarzając jeden z najnowocześniejszych ośrodków interny
i genetyki medycznej w Europie. Autor ok. 600 prac, w większości
publikowanych w czasopismach międzynarodowych, a także kilku monografii
i podręczników publikowanych m.in. w USA, Wielkiej Brytanii i Francji.
Członek Papieskiej Akademii Nauk, członek PAU, PAN oraz innych
towarzystw naukowych. Doktorat h.c. AM we Wrocławiu, Warszawie
Katowicach i Łodzi. Jest żonaty, ma dwóch synów i córkę.